Ukkie Tour was GREAT!!!!

Het is vandaag een week geleden dat we speelden in de prachtige St. Paul's Church aan Covent Garden in Londen. Een fantastische kerk want je proefde de eeuwen geschiedenis bij iedere inademing en voelde de tijd heel even stil staan. En wie goed luisterde hoorde achter in de kerk het gemompel van acteurs uit de vele theaters rondom Covent Garden. Een historische plek in Londen waar wij een week geleden onze muziek mochten spelen.

We kijken terug op een mooie tour met heel veel verschillende ervaringen. Muzikaal natuurlijk! Maar ook het reizen was een belevenis: de bus, de trein, de metro, de dubbeldekker, de wandeling en de hop-on hop off. Net als ons concertprogramma was het een mozaiek aan kleuren. Van het toch een beetje afstandelijke British Clarinet Ensemble tot het East Anglian Single Reed Choir met tea, coffee and cake zijn we ondergedompeld in de Britse wereld.

De aftrap van onze Britse "Spelen" was in Hitchin met de repetitie en het concertje samen met het BCE in het privé schooltje. Toch indrukwekkend met zoveel bassen en contrabassen en fijn dat Susan, Steven en collega contrabassist met ons mee wilden spelen!

Play Day klinkt als Speel Dag en dat was het ook voor ons allemaal. De kinderen speelden in de gangen en wij toeterden door het geboden repertoire. De combinatie Variaties en Haendel roept vanaf nu zeker herinneringen op en dat terwijl variatie een belangrijk element is in muziek en Haendel een geweldige componist. It's not our cup of tea maar we hebben die dag wel even mogen proeven aan hun cup of tea en dat is voor beide orkesten leerzaam. (wellicht kunnen de Sicilianen ook eens naar het BCE)

Tjonge, wat was het mooi in Londen en vooral wat was het koud en guur! Wij hebben Londen gezien zoals het er meestal uit ziet terwijl je ook de pech kunt hebben dat de zon schijnt en dat is voor Londenaren een grote uitzondering. Jazeker, er had zelfs nog wel wat mist bij gekund zodat alle foto's dezelfde sfeer zouden krijgen. Maar ik vond het geweldig om on en off te hoppen op de bus en heb genoten van deze vrije dag. En er zijn toch mooie foto's gemaakt!

Gelukkig was de dinsdag wel zonnig zodat we in de tuin van de St. Pauls's konden lunchen en de groepsfoto konden maken zonder en met de Ukkies. Want ja als de reis de naam Ukkie Tour krijgt dan moeten er ook kindertjes mee. Of was het misschien andersom?

Met kinderen en baby's reizen is normaal al een hele tour. Maar ook nog in het keurslijf van een concert tour is dat pas een echte opgave! Vanaf deze plek een "hip hip hooray" voor de ouders maar vooral de kids die het soms jammer leken te vinden dat hun vader en/of moeder mee waren!

Er zat een natuurlijk crescendo in deze tour en die eindigde in een groot sforzando tijdens ons concert in het Crampford Theatre in Chelmsford. Een zaal vol met enthousiast publiek dat ons programma zeer waardeerde. Daar doen we het voor en ik hoorde dat ze ons volgend jaar graag terug willen in hun lunch concerten programma. We hebben ook uitstekend gespeeld ondanks het gemis van enige vorm van akoestiek en dat was best wel een uitdaging! Hugo heeft helaas het laatste concert gemist omdat hij op rij 1 het hele concert heeft geslapen!

En 's avonds kwam de kers op de Ukkie Taart met een "joint rehearsal" met het East Anglian Single Reed Choir! Hier kregen we de Britse gastvrijheid te zien, te horen en zelfs te proeven. De pauze was veel en veel te kort want iedereen wilde met je praten en je moest de coffee, tea and home made cakes ook nog nuttigen. Dirigent Anthony Bailey leidde duidelijk en adequaat de repetitie! Deze mensen wil ik wel beter leren kennen en daarom heb ik ze uitgenodigd om eens bij ons langs te komen voor een kopje koffie, thee en zelfgemaakte cake.

Het is altijd weer fijn om te zien hoe snel en flexibel we zijn in het openbaar vervoer en bij repetities en concerten. Dat maakt reizen met Capriccio altijd goed. Zoals de juf in de receptie van de Premier Inn opmerkte: "I can see your group is used traveling around". Wij zijn inderdaad een groep waarmee je de wereld over kunt reizen. Daarom dank voor jullie inzet!

Ook de eet/kook ploeg heeft uitstekend werk gedaan: van Italiaans en Grieks tot indiaas kwam voorbij. Het is mooi om te zien dat deze zaken logistiek bij jullie in uitstekende handen is. En de bonte avond was weer een groot succes met de BACH (Bonte Avond Capriccio Heren). De Capriccio Awards 2018 zijn verdeeld en we maken ons op voor de CA 2019 in .... Mijn dank aan iedereen is groot en we gaan op weg naar de volgende uitdaging!

1999 Tour North-Wales

Van 16 tot 24 juli 1999 hebben het Capriccio Clarinet Choir en het North Wales Clarinet Choir een muzikale uitwisseling gehad. Samen hebben we veel muziek gespeeld om van elkaar te leren.
Tijdens de uitwisseling van 1998, ontdekten we dat er behalve verschillen ook een gemeenschappelijke deler was: we spelen allemaal klarinet. Dit jaar ontdekten we hetzelfde. Een korte beschrijving van deze week staat hieronder beschreven.

Vrijdag 16 juli 1999 vertrok het Capriccio Clarinet Choir uit Nederland om in Bangor het North Wales Clarinet Choir te ontmoeten. Na een lange reis kwamen we zaterdagmiddag aan.

Die middag begonnen we samen te spelen in de jeugdherberg. Het eerste wat we ontdekten: het klonk erg hard. De repetitie was een goede start om elkaar beter te leren kennen.
We leerden hier ook de dirigenten kennen: Richard Edwards (NWCC), John de Beer (CCC) en de gastdirigente Susan Moss (zij bleef bij ons tot dinsdag). Na de repetitie gingen we naar Conwy Civic Hall. Hier hebben we een diner gehad en
hebben we een aantal dansen uit Wales geleerd.

Zondag hebben we gerepeteerd in Pensychnant (waar Richard Edwards leeft, dichtbij Conwy). Het eerste concert was maandag, dus er was nog veel werk te doen. Een 'vriendelijke' wandeling volgde na de lunch. Op een of andere manier begon John de Beer over 'Sheepsss' te spreken. Hierdoor heeft iedereen de hele week Sheeps te zeggen (in plaats van 'Sheep', wat het meervoud van schaap is).
's Avonds heeft iedereen een heerlijk diner gehad (tenminste dat is wat ik heb gehoord) bij een van de North Wales spelers thuis. Hier werd veel gepraat over de tradities en manier van leven in Wales en Nederland.

Maandag 19 juli, vandaag was het eerste concert, maar eerst hadden we nog een repetitie. Het eerst openlucht concert was in Caernarfon Castle. We werden welkom geheten door de burgemeester en hadden tijd om het prachtige kasteel te bezichtigen. We hebben daarna een bezoek gebracht aan de Barcud T.V. studios, welke diverse programmas maken in het Welsh.
Na dit bezoek zijn we naar het Celtic Royal Hotel gegaan om ons voor te bereiden op het concert. Het optreden ging erg goed, zeker als je bedenkt dat we maar een paar repetities hadden gehad. Hierna hadden we een diner en veel tijd om met elkaar te praten.

Dinsdag weer een repetitie bij Richard thuis. Na deze intensieve repetitie zijn we naar Portmeirion gegaan.
Het was prachtig weer, dus ons openlucht concert was een groot succes. Veel mensen luisterden naar ons, terwijl ze heerlijk in het gras zaten te genieten van het weer en de muziek. We hadden daarna tijd om dit vreemde maar wonderlijke stadje te bewonderen. Op de terugreis hebben we een rit gemaakt door de prachtige omgeving van North Wales, waarbij we ook de Snowdon passerden. 's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij een van de spelers thuis.

Woensdag, halverwege de week.., na een intensieve repetitie vertrokken we naar Beaumaris. Het openlucht concert was erg leuk, maar ook lastig door alle wind. 's Middag hebben we een bezoek gebracht aan de gevangenis, waar de burgemeester ons welkom heette. De gevangenis is niet meer in gebruik, gelukkig.
's Avonds hadden we een concert in Bulkeley Hotel, waarbij het publiek en de dirigent een prachtig uitzicht hadden over de zee naar het vaste land. Het orkest had dit uitzicht niet, waardoor we erg geconsentreerd op de dirigent. Het heerlijke diner werd ook in dit hotel geserveerd.

Donderdag hadden we een lunch concert van David Shepherd (ook een gastdirigent deze week), die werd vergezeld door Harvey Davies in de Church of the Holy Trinity, Llandudno. David Shepherd uit Australia speelde een schitterend concert waar iedereen erg van onder de indruk was.
Na dit prachtige concert hadden we tijd om Llandudno te verkennen. Als diner hadden we 'fish and chips', geheel nieuw voor de Nederlanders. Toen werd het tijd voor het slotconert. We klonken werkelijk als één orkest, inplaats van twee, al na één week repeteren. Na het concert werden er veel foto's genomen (all say: sheepsss!)

Vrijdag 23 juli hebben we in (dubbel) kwartetten gespeeld. 's Middag konden we naar Conwy of naar het zwembad. Na het diner hadden we een informeel concert om onze kwartetstukken ten gehore te brengen. Op het afscheidsfeestje hebben we het traditionele 'juffrouw Janssen' gedaan (voor de gelegenheid omgedoopt tot 'Mrs. Johnson') en natuurlijk 'The grand old Juke of York' gezongen.

Zaterdag, dag van vertrek. Eerst zijn we naar de pier van Bangor geweest waar we nog een kop koffie hebben gedronken. Nu moesten we afscheid nemen van iedereen... (tot de volgende uitwisseling!).
Voordag we in Hull aankwamen, moest de bus een onderzoek van de politie ondergaan. Als de
bus niet in onrde was, mochten we niet meer verder met de bus. Vorig jaar was de bus kapot, nu een politie onderzoek, ik vraag me af wat er volgend jaar met de bus gebeurt.