Ukkie Tour was GREAT!!!!

Het is vandaag een week geleden dat we speelden in de prachtige St. Paul's Church aan Covent Garden in Londen. Een fantastische kerk want je proefde de eeuwen geschiedenis bij iedere inademing en voelde de tijd heel even stil staan. En wie goed luisterde hoorde achter in de kerk het gemompel van acteurs uit de vele theaters rondom Covent Garden. Een historische plek in Londen waar wij een week geleden onze muziek mochten spelen.

We kijken terug op een mooie tour met heel veel verschillende ervaringen. Muzikaal natuurlijk! Maar ook het reizen was een belevenis: de bus, de trein, de metro, de dubbeldekker, de wandeling en de hop-on hop off. Net als ons concertprogramma was het een mozaiek aan kleuren. Van het toch een beetje afstandelijke British Clarinet Ensemble tot het East Anglian Single Reed Choir met tea, coffee and cake zijn we ondergedompeld in de Britse wereld.

De aftrap van onze Britse "Spelen" was in Hitchin met de repetitie en het concertje samen met het BCE in het privé schooltje. Toch indrukwekkend met zoveel bassen en contrabassen en fijn dat Susan, Steven en collega contrabassist met ons mee wilden spelen!

Play Day klinkt als Speel Dag en dat was het ook voor ons allemaal. De kinderen speelden in de gangen en wij toeterden door het geboden repertoire. De combinatie Variaties en Haendel roept vanaf nu zeker herinneringen op en dat terwijl variatie een belangrijk element is in muziek en Haendel een geweldige componist. It's not our cup of tea maar we hebben die dag wel even mogen proeven aan hun cup of tea en dat is voor beide orkesten leerzaam. (wellicht kunnen de Sicilianen ook eens naar het BCE)

Tjonge, wat was het mooi in Londen en vooral wat was het koud en guur! Wij hebben Londen gezien zoals het er meestal uit ziet terwijl je ook de pech kunt hebben dat de zon schijnt en dat is voor Londenaren een grote uitzondering. Jazeker, er had zelfs nog wel wat mist bij gekund zodat alle foto's dezelfde sfeer zouden krijgen. Maar ik vond het geweldig om on en off te hoppen op de bus en heb genoten van deze vrije dag. En er zijn toch mooie foto's gemaakt!

Gelukkig was de dinsdag wel zonnig zodat we in de tuin van de St. Pauls's konden lunchen en de groepsfoto konden maken zonder en met de Ukkies. Want ja als de reis de naam Ukkie Tour krijgt dan moeten er ook kindertjes mee. Of was het misschien andersom?

Met kinderen en baby's reizen is normaal al een hele tour. Maar ook nog in het keurslijf van een concert tour is dat pas een echte opgave! Vanaf deze plek een "hip hip hooray" voor de ouders maar vooral de kids die het soms jammer leken te vinden dat hun vader en/of moeder mee waren!

Er zat een natuurlijk crescendo in deze tour en die eindigde in een groot sforzando tijdens ons concert in het Crampford Theatre in Chelmsford. Een zaal vol met enthousiast publiek dat ons programma zeer waardeerde. Daar doen we het voor en ik hoorde dat ze ons volgend jaar graag terug willen in hun lunch concerten programma. We hebben ook uitstekend gespeeld ondanks het gemis van enige vorm van akoestiek en dat was best wel een uitdaging! Hugo heeft helaas het laatste concert gemist omdat hij op rij 1 het hele concert heeft geslapen!

En 's avonds kwam de kers op de Ukkie Taart met een "joint rehearsal" met het East Anglian Single Reed Choir! Hier kregen we de Britse gastvrijheid te zien, te horen en zelfs te proeven. De pauze was veel en veel te kort want iedereen wilde met je praten en je moest de coffee, tea and home made cakes ook nog nuttigen. Dirigent Anthony Bailey leidde duidelijk en adequaat de repetitie! Deze mensen wil ik wel beter leren kennen en daarom heb ik ze uitgenodigd om eens bij ons langs te komen voor een kopje koffie, thee en zelfgemaakte cake.

Het is altijd weer fijn om te zien hoe snel en flexibel we zijn in het openbaar vervoer en bij repetities en concerten. Dat maakt reizen met Capriccio altijd goed. Zoals de juf in de receptie van de Premier Inn opmerkte: "I can see your group is used traveling around". Wij zijn inderdaad een groep waarmee je de wereld over kunt reizen. Daarom dank voor jullie inzet!

Ook de eet/kook ploeg heeft uitstekend werk gedaan: van Italiaans en Grieks tot indiaas kwam voorbij. Het is mooi om te zien dat deze zaken logistiek bij jullie in uitstekende handen is. En de bonte avond was weer een groot succes met de BACH (Bonte Avond Capriccio Heren). De Capriccio Awards 2018 zijn verdeeld en we maken ons op voor de CA 2019 in .... Mijn dank aan iedereen is groot en we gaan op weg naar de volgende uitdaging!

2002 Kangaroo Tour Australia

29 juni - Hong Kong
De reis verloopt gelukkig goed! We zijn gisteren met z'n allen om 6.38uur met de trein uit Groningen vertrokken. In Amersfoort hadden we een hele snelle overstap op de trein naar Rotterdam, tot we hoorden dat er bij Utrecht een ongeluk was gebeurd. Nog sneller zaten we toen weer in de zelfde trein naar Schiphol, om vanuit daar naar Rotterdam te gaan.
Alle treinen zaten erg vol, maar we waren op tijd in London Heathrow. Het inchecken ging goed, al zijn dubbele namen verwarrend en waren er redelijk veel controles waar we met het orkest doorheen moesten. Gelukkig mochten we daarna als eerste het vliegtuig in, waar velen na het eten direct in slaap vielen.

30 juni - Brisbane
Het vliegveld van Hong Kong was prachtig, het is een erg mooie ruimte, maar helaas moeten we er wat langer blijven dan gepland. Het vliegtuig naar Brisbane had namelijk vertraging. Toen de vliegtuigmaatschappij drinken en eten begonnen uit te delen, vreesden we dat we die avond niet meer zouden vertrekken en de nacht op het vliegveld zouden moeten door brengen. Bovendien zouden we dan allerlei vertragingen in ons schema oplopen. Gelukkig bleef de schade tot anderhalf uur beperkt en zijn we nu heelhuids in Brisbane aangekomen.
Na verloren tickets, vergeten bagage en uitgebreide controles kunnen we nu bij de gastgezinnen/jeugdherberg douchen, eten en slapen. Morgen hebben we een korte repetitie en spreken we af wat we allemaal gaan doen de komende week.

2 juli
De omgeving hier is prachtig, want door het subtropische klimaat ziet het er heel anders uit dan Nederland. Er zijn veel palmbomen en de huizen zien er heel anders uit. Sommige orkestleden vinden het lijken op een filmuitzicht (zoals de Texasfilm). Brisbane is trouwens erg schoon, de huizen zijn goed onderhouden en de parken en straten zien er fantastisch uit. Zouden we dan toch een Australisch orkest moeten worden?
Vandaag hebben we een concert gegeven in de Cityhall. Dit gebouw heeft een prachtige ronde zaal, zoals ook op de foto's is te zien. Dit was ons eerste concert, na slechts twee repetities hier. Het concert was fantastisch! Er zaten ruim zeshonderd mensen naar ons lunchconcert te luisteren en ze waren erg enthousiast. Zowel tijdens het optreden als na het concert werden we overspoeld met applaus en complimenten. Dit geeft echt een geweldig gevoel!!
Vanmiddag heeft een groot aantal mensen een duik genomen in het zwembad in het park. Veel Australiërs verklaarden ons voor gek: je gaat toch niet zwemmen in de winter? Maar met een temperatuur van ruim 20 graden voelden wij ons thuis in het zwembad.
De gastgezinnen zijn erg leuk en aardig, ze willen ons van alles laten zien en daarom zullen we morgen tours gaan maken met de gastgezinnen. De mensen die in de jeugdherberg zitten, zullen ook met de gastgezinnen meegaan.
Iedereen vermaakt zich prima en alles gaat gelukkig erg goed.

3 juli
Vandaag is iedereen met zijn gastgezin op 'sightseeing' geweest. Zo hebben twee mensen een vluchtje boven Brisbane gemaakt, is er gewandeld door het oerwoud en zijn er velen die naar een 'zoo' zijn geweest. Het was leuk om een kangeroe te aaien en koala's, krokodillen en andere inheemse dieren te zien.
's Avonds hebben we weer gerepeteerd en zijn diverse mensen bij de receptie van Selmer geweest. Morgen begint de klarinet-conferentie, waar wij morgen ook spelen! Iedereen ziet er erg naar uit, vooral omdat we weer veel publiek verwachten. We spelen op dat moment als enige, terwijl er ook regelmatig groepen tegelijk zijn gepland. Een hele eer dus!

4-7 juli - Conferentie
Deze dagen zijn we constant te vinden in het conservatorium in verband met de conferentie. We wonen veel concerten bij van beroemde klarinettisten en saxofonisten en doen geweldig veel indrukken op.
Vrijdag hebben we samen met de hostfamilies gegeten bij de vietnamees. Het was erg gezellig. Bovendien was het een goede gelegenheid om de drie jarigen onder ons een cadeautje te geven.
Morgen gaan we naar Tamworth en vertrekken al om 8.00uur. Behoorlijk vroeg dus, maar met een lange dag voor ons!

8 juli
Vanmorgen zijn we dus vroeg vertrokken, want we hadden een lange reis voor de boeg. Onderweg zagen we het landschap veranderen, de bomen werden wat kaler en er waren minder tropische bomen. Het is in Tamworth ook wat kouder dan in Brisbane (vooral 's nachts). Onderweg hebben we nog een paar kangeroes gezien, maar de meeste helaas langs de kant van de weg (ze bewogen niet meer...).
Rond half zeven kwamen we aan en werden ontvangen met een uitgebreide maaltijd. Daarna gingen de meesten vroeg op bed.

9 juli
We zijn naar het hoogste punt van Tamworth geweest voor een prachtige uitzicht. Daarna zijn we naar de gouden gitaar geweest, het teken voor de countrymuziek, waarvan Tamworth de centrale stad is.
's Middags hebben we een concert gegeven in het winkelcentrum en hebben wederom een aantal CD's verkocht. De pizza's 's avonds waren heerlijk.

10 juli
Vanmorgen hebben we voor het eerst met het grote orkest gerepeteerd. Er waren mensen uit de hele omgeving van Tamworth, sommigen zelfs uit Armindale (waar ze heerlijke poffertjes hebben!). We zijn met makkelijke stukken begonnen, maar later hebben we het repetoire wat uitgebreid met uitdagendere stukken. Tussen de middag was er een heerlijke lunch verzorgd door de rotaryclub.
Morgen komt Don Burrows en gaan we meer jazz spelen.

11 juli
Vanmorgen hebben we eerst weer in de kou gerepeteerd. Toen het Tamworth Clarinet Choir ging repeteren, hebben we daarom maar vlug warme koffie gedronken. Tijdens de repetitie van Capriccio kwam de televisieploeg langs, zodat we 's avonds goed op TV te zien waren. We hebben toen ook al even met Don Burrows gespeeld. Daarna heeft hij een workshop gegeven, waarna het weer tijd was voor een uitgebreide lunch.
Het optredens 's avonds ging erg goed! Bovendien was het lucratief, omdat we behoorlijk wat CD's hebben verkocht (met dank aan Jan).

12 juli
Dit was weer een busdag. Om 9 uur vertrokken we richting Sydney. Een goed moment om nog wat extra slaap te krijgen of juist om de omgeving te bekijken. Het werd een stuk groener onderweg en was prachtig. We sliepen in het Oxford Koala Hotel.
's Avonds hebben we een stuk met de boot gevaren, langs de Harbour Bridge en het Opera House. Geweldig!

13 juli
Na het ontbijt zijn we naar het Opera House gegaan. Wat een fantastische ervaring. Sommigen hebben een rondleiding door het gebouw gehad, anderen zijn door de Botanische tuin gelopen. Daarna zijn we naar Bondi Beach geweest en naar het Olympische Stadion (natuurlijk naar het zwembad!).
's Avonds was er een concert in de haven van Darling Beach. Bijna iedereen is daar heen gegaan om het concert en het vuurwerk te zien.
Dat was weer een dag Sydney.

14 juli
Een lange reis vandaag naar Melbourne. Het landschap leek op een gegeven moment veel op Wales (ook schapen, rotsen en gras op de heuvels). We waren een klein beetje de weg kwijt, maar zijn toch goed aangekomen bij de gastgezinnen.

15 juli
We hadden om twaalf uur op het Flinderstation van Melbourne afgesproken. Op dit station worden de vertrektijden nog met een analoge klok aangegeven, wat toch best bijzonder is. Daarna zijn we in kleine groepen de stad in gegaan. De meesten zijn daarbij in de circletram gestapt en hebben vanuit de hoogste toren de stad bekeken. Iedereen had een leuke middag.
Om half acht begon het concert. Vanwege vakanties was de opkomst erg laag, wat wel jammer was. Toch was het erg leuk om het klarinet- en het saxofoonorkest uit Melbourne te horen en om onze stukken aan hun te laten horen. Na afloop was er een borrel.

16 juli
Om negen uur verzamelen we bij het punt waar we ook waren aangekomen. De bus had pech en komt pas een uur later opdagen (we waren al verwonderd dat er nog niets was gebeurd. Op onze vorige trips gebeurde altijd iets met de bus..).
We zijn eerst naar Phillip Island gereden. Dit is het Australische punt dat het dichts bij Antartica ligt. Hier komen aan het eind van de middag de pinguins aan land en zijn zeeleeuwen te zien. En verder natuurlijk het prachtige uitzicht over de oceaan.
We zijn toen doorgereden naar Sale, met een tussenstop bij een koalaparkje, waar we hartelijk werden ontvangen door de Nederlandse gemeenschap. Ze hadden zelfs de vlag voor ons uitgehangen. Hier slapen we weer in gastgezinnen, dus velen kunnen nu Nederlands praten met het gastgezin...

17 juli
Vanmorgen hebben we eerst op een school een concertje gegeven. Hierbij heeft John behalve een uitleg over de klarinet ook een uitleg over Nederland gegeven. Daarna was het tijd om bij de meren van Lake Entrance te kijken. Deze bestaan uit zoetwater en staan in verbinding met de zoute oceaan.
's Middags gaan we in Duchan naar de Royal Caves. Hier zijn prachtige stalachtieten en -mieten (?) die zeer mooi verlicht zijn. Het is wonderbaarlijk hoe dit zich door de eeuwen heen heeft gevormd.
Het diner heeft deze avond een Nederlands karakter. We gaan namelijk naar een 'Nederlands' restaurant. Hier krijgen we erwtensoep, friet en kroketten! Daarom hebben we daar natuurlijk onze sinterklaasliedjes gespeeld, die uit volle borst worden meegezongen.

18 juli
Vandaag hebben we met een groot aantal leerlingen uit Sale gespeeld. John dirigeerde dit, maar het waren voor Capriccio wel allemaal nieuwe stukken. Dat was erg leuk! Rond twee uur hebben we de stukken uitgevoerd en kwamen ze erg goed uit de verf. Daarna heeft Capriccio nog een mini-optreden voor de leerlingen gegeven. Een docent zei dat ze veel van ons hadden geleerd. Een aantal leden uit het orkest gaan hierna naar de radiostudio's voor een optreden. Hier werd promotie gemaakt voor het optreden van deze avond.
's Avonds is het alweer tijd voor het afscheidsconcert. Dit gaat goed en er hangt een leuke sfeer. Dit was Sale alweer, maar nog niemand heeft het idee dat we hier al twee-en-een-halve week zijn. Ook wil niemand nog aan de lange terugreis denken...

19 juli
Vandaag vertrekken we om 8 uur naar Ballarat. 's Middags moeten we er al een concert geven, dus vandaar het vroege vertrek. Ballarat blijkt een leuk stadje te zijn, dat er leuk uitziet! We geven een optreden op een school en het lokaal zit erg vol met publiek. Daarna krijgen we even de tijd om het stadje een beetje te verkennen.
Nadat we even in het caravanpark zijn geweest om onze spullen weg te brengen, gaan we met z'n allen in de stad eten. Het werkt hier wat anders dan in Nederland. Aan de ene bar moet je het drinken halen, aan de andere het eten bestellen. We eten daardoor ook niet tegelijk, maar het is wel erg gezellig. 's Avonds vieren we nog een feestje, omdat het de laatste avond zonder hostfamilies is...

20 juli
We vertrekken om 9 uur naar Adelaide. We rijden door een droog stuk land, waardoor de bomen onderweg een stuk korter zijn. De telefoonmasten zijn daarom ook niet van houten palen gemaakt.
We stoppen onder andere in Bordertown en Hahndorf (een van oorsprong Duits stadje).
We eten in Adelaide bij de Dutch Community, waar we erg hartelijk worden ontvangen. Het is leuk om te zien, dat de mensen nog zo goed Nederlands spreken. Daarna vertrekken we naar de hostfamilies.

21 juli
's Middags hebben we anderhalf uur gerepeteerd met leerlingen van David Shepard. Hij heeft twee orkesten in Adelaide. John dirigeert de stukken en ze gaan zeer goed voor zo'n korte repetitie. Het concert in de Elder Hall is goed bezocht en we krijgen veel positieve reacties.
Zowel in de ochtend als de avond brengen tijd door bij de gastfamilies om Australië en Adelaide beter te leren kennen.

22 juli
Vandaag zijn we bij de wijnvelden en wineries ten noorden van Adelaide geweest. We zagen zelfs de Jacobs Creek, die ook in Nederland wordt verkocht. We krijgen een rondleiding door de gebouwen van Sepperts Winery, die wordt afgesloten met een barbecue.
's Middags is er een korte repetitie met de plaatselijke school van Tanunda. Er is hier een prachtige concertzaal waar we 's avonds een concert geven. Het was mooi om daar te spelen!

23 juli
Vanmorgen hebben we verzameld bij de andere school in Tanunda. Hier kregen we een rondleiding langs een aantal lokalen, onder andere bij wiskunde, arts, drama en de winery. De school maakt zelf namelijk ook wijn, die de 18+ mag proeven.
's Middags geven we een concert op een school, waar we ook nog een stuk met ze spelen. Dit was het laatste concert in Australië. Nog één nachtje slapen bij de gastgezinnen en dan gaan we weer naar Nederland.

24 juli
We vertrekken om 7uur bij de school, zodat we op tijd bij het vliegveld in Adelaide zijn. Gelukkig is iedereen op tijd, behalve Jan en Allard. Niet dat we die vergeten, maar die zitten in een gastgezin dicht bij het vliegveld, dus gaan daar rechtstreeks heen. In de hebben we Tony, onze chauffeur, uitgebreid bedankt voor zijn hartelijke diensten.
Het vliegtuig vertrok even na half elf vanuit Adelaide. We hebben nog een tussenlanding in Melbourne gemaakt en zijn toen doorgevlogen naar Hong Kong.

25 juli
Dit keer was er geen technisch mankement aan het vliegtuig, waardoor we zoals gepland rond zes uur aankwamen op London Heathrow. Uiteindelijk kwamen we om twaalf uur 's avonds aan in Groningen. We zaten helemaal achter in de trein, terwijl de meeste ouders bij het voorste gedeelte stonden. De bagage was daarom al de trein uit, toen alle omhelzingen plaatsvonden. We zijn weer heelhuids teruggekomen en hebben een fantastische tijd gehad in Australië. Maandag worden we officieel welkom geheten door de loco-burgemeester van Hoogezand-Sappemeer en wethouder van cultuur, mevrouw Stiekema.

Zaterdag 24 augustus heeft het orkest een cadeau aan John en Rita aangeboden als blijk van dank voor de fantatische ervaring. Dit ging gepaard met een
Kangaroo-lied.