Vandoren, Geschiedenis van

Eugene Van Doren was een klarinettist bij de Opera in Parijs tijdens de “Belle Epoque” aan het einde van de 19de eeuw. Het was de tijd waarin houtblazers hun eigen rieten maakten met meer of minder succes. Eugene Van Doren moet gouden handen gehad hebben, want zijn rieten klonken zo goed dat zijn collega’s graag rieten van hem kochten.

Het handmatig maken van een riet is een lange en moeizame bezigheid. Om tijd te sparen ontwierp en bouwde Eugene Van Doren, een handige getalenteerde ingenieur, een speciale rietenmachine, op basis van het principe van de naaimachine. De rieten die hij maakte met zijn machine in de eetkamer in de rue André del Sartre waren onmiddellijk een groot succes en in 1905 (het jaar waarin zijn zoon werd geboren) stichtte hij een rietenwinkel in de Rue Lepic nummer 51. De zaak nam spoedig meer tijd in beslag dan het spelen op de klarinet.

Zijn zoon Robert studeerde ook klarinet en studeerde af aan het conservatorium in Parijs. Hij begon een carrière als solist en verliet Frankrijk in 1928 voor een tournee van een jaar naar de Verenigde Staten, waar hij vooral aandacht trok door zijn mooie toon. Hij was een van de eerste Franse klarinettisten die speelde als solist in Radio City in New York. Het was gedurende deze tour dat Amerikaanse musici de Vandoren rieten leerden kennen en sindsdien is de populariteit in de V.S. enorm gegroeid.

Toen de zaak bleef groeien besloot Robert Van Doren meer tijd te stoppen in het maken van rieten dan in het geven van concerten. Hij nam spoedig het management over en in 1935 kocht hij het pand Rue Lepic nummer 56, waar de zaak nog steeds gevestigd is.
In deze tijd besloot Robert Van Doren de verkoop te beginnen van een mondstuk dat hij had ontwikkeld, de beroemde 5RV die enorm populair was bij professionele musici.
(RV staat voor Robert Vandoren)

Robert’s zoon Bernard Van Doren, gezegend met zijn grootvaders technisch talent kwam in 1967 in de zaak. Een nieuwe serie van mondstukken werd onder zijn leiding ontwikkeld, het basismodel was de B45 die spoedig net zo populair werd als de 5RV.
(B45 staat voor Bernard geboren in 1945)
Op basis van dezelfde principes die zijn grootvader gebruikte ontwikkelde hij zeer moderne machines, die op 1/100ste millimeter nauwkeurig werkten, waardoor met evenveel bamboe meer goede rieten konden worden gemaakt.

In 1990 werden de werkplaatsen verplaatst naar Bormes les Mimosas in het zuiden van Frankrijk, vlakbij de bamboeplantages. In Parijs bleven de kantoren, testmogelijkheden voor musici, oefenkamers en de Espace Partitions, een specialist in bladmuziek.